امام صادق عليه السّلام

به زيارت قبر حسين عليه السّلام برو. نزد سر آن حضرت هزار مرتبه تسبيح امير مؤمنان عليه السّلام و نزد پاى آن حضرت هزار مرتبه تسبيح حضرت فاطمه عليها السّلام را بخوان، پس كنار آن حضرت دو ركعت نماز بخوان و در آن دو ركعت سوره هاى (يس) و (الرّحمن) را قرائت كن.

تسبيح على عليه السّلام چنین است:

سُبْحَانَ الَّذِي لا تَنْفَدُ خَزَائِنُهُ سُبْحَانَ الَّذِي لا تَبِيدُ مَعَالِمُهُ سُبْحَانَ الَّذِي لا يَفْنَى مَا عِنْدَهُ سُبْحَانَ الَّذِي لَا يُشْرِكُ أَحَداً فِي حُكْمِهِ سُبْحَانَ الَّذِي لَا اضْمِحْلالَ لِفَخْرِهِ سُبْحَانَ الَّذِي لَا انْقِطَاعَ لِمُدَّتِهِ سُبْحَانَ الَّذِي لا إِلَهَ غَيْرُهُ.

منزّه است آن كه خزانه هايش تمام نمى شود، منزّه است آن كه نشانه هايش نابود نمى گردد، منزّه است آن كه هرچه نزد اوست فنا نمى پذيرد، منزّه است آن كه هيچ كس را در حكمش شريك قرار نمى دهد، منزّه است آن كه براى فخرش از هم پاشيدگى نيست، منزّه است آن كه براى دورانش انقطاعى وجود ندارد، منزّه است آن كه معبودى جز او نيست.

و تسبيح فاطمه عليها السّلام چنين است:

سُبْحَانَ ذِي الْجَلالِ الْبَاذِخِ الْعَظِيمِ سُبْحَانَ ذِي الْعِزِّ الشَّامِخِ الْمُنِيفِ سُبْحَانَ ذِي الْمُلْكِ الْفَاخِرِ الْقَدِيمِ سُبْحَانَ ذِي الْبَهْجَةِ وَ الْجَمَالِ سُبْحَانَ مَنْ تَرَدَّى بِالنُّورِ وَ الْوَقَارِ سُبْحَانَ مَنْ يَرَى أَثَرَ النَّمْلِ فِي الصَّفَا وَ وَقْعَ الطَّيْرِ فِي الْهَوَاءِ

منزّه است صاحب شوكت و والايى و بزرگی نزّه است صاحب عزّت بلند مقام فرازمند، منزّه است صاحب فرمانروايى گرانمايه ازلى، منزّه است صاحب حسن و جمال، منزّه است آن كه خود را با نور و وقار پوشانده، منزّه است آن كه جاى پاى مورچه را بر سنگ صاف، و ردّ پاى عبور پرنده را در هوا میبيند.

منبع: مفاتیح الجنان