امام صادق علیه السّلام سر مبارک امام‏ حسین علیه السّلام را نزد سر امیر مؤمنان علیه السّلام چنین زیارت کرد و بعد از آن چهار رکعت نماز خواند.

السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ رَسُولِ اللهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ الصِّدِّیقَةِ الطَّاهِرَةِ سَیِّدَةِ نِسَاءِ الْعَالَمِینَ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا مَوْلایَ یَا أَبَا عَبْدِ اللهِ وَ رَحْمَةُ اللهِ وَ بَرَکَاتُهُ أَشْهَدُ أَنَّکَ قَدْ أَقَمْتَ الصَّلاةَ وَ آتَیْتَ الزَّکَاةَ وَ أَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَیْتَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ تَلَوْتَ الْکِتَابَ حَقَّ تِلاوَتِهِ وَ جَاهَدْتَ فِی اللهِ حَقَّ جِهَادِهِ وَ صَبَرْتَ عَلَى الْأَذَى فِی جَنْبِهِ مُحْتَسِبا حَتَّى أَتَاکَ الْیَقِینُ وَ أَشْهَدُ أَنَّ الَّذِینَ خَالَفُوکَ وَ حَارَبُوکَ وَ أَنَّ الَّذِینَ خَذَلُوکَ وَ الَّذِینَ قَتَلُوکَ مَلْعُونُونَ عَلَى لِسَانِ النَّبِیِّ الْأُمِّیِّ وَ قَدْ خَابَ مَنِ افْتَرَى لَعَنَ اللهُ الظَّالِمِینَ لَکُمْ مِنَ الْأَوَّلِینَ وَ الْآخِرِینَ وَ ضَاعَفَ عَلَیْهِمُ الْعَذَابَ الْأَلِیمَ أَتَیْتُکَ یَا مَوْلایَ یَا ابْنَ رَسُولِ اللهِ زَائِرا عَارِفا بِحَقِّکَ مُوَالِیا لِأَوْلِیَائِکَ مُعَادِیا لِأَعْدَائِکَ مُسْتَبْصِرا بِالْهُدَى الَّذِی أَنْتَ عَلَیْهِ عَارِفا بِضَلالَةِ مَنْ خَالَفَکَ فَاشْفَعْ لِی عِنْدَ رَبِّکَ

سلام بر تو اى پسر رسول خدا، سلام بر تو اى پسر امیر مؤمنان، سلام بر تو اى پسر صدیقه طاهره، سرور زنان جهانیان، سلام بر تو اى مولاى من، اى ابا عبد الله و رحمت و برکات خدا بر تو باد، شهادت مى‏دهم که نماز را برپا داشتى، و زکات را پرداختى، و به‏ معروف امر کردى، و از زشتى نهى نمودى، و قرآن را تلاوت کردى و حق تلاوتش را بجا آوردى، و در راه خدا جهاد کردى، و حق جهاد را ادا نمودى، و در جنب خدا، بر آزار دشمنان صبر کردى، درحالى‏که عملت را به حساب حق گذاشتى، تا مرگت فرا رسید، و شهادت مى‏دهم کسانى‏که با تو مخالفت ورزیدند، و با تو جنگیدند، و آنان‏که از یارى‏ات دریغ نمودند، و آنان‏که تو را کشتند، بر زبان پیامبر امّى‏ ملعون هستند، و زیانکار شد کسى‏که افترا بست، خدا ستمکاران بر شما را از گذشتگان و آیندگان لعنت کند، و عذاب دردناک را بر آنان دو چندان سازد، اى مولایم به محضرت آمدم اى پسر رسول خدا، در حال زیارت، و عارف به حقّت، دوستدار دوستانت، و دشمن دشمنانت مى‏باشم، به هدایتى که بر آن هستى بینایم، و به گمراهى کسانى‏که با تو مخالفت کردند آشنایم، پس مرا نزد پروردگارت شفاعت کن

روایتست که امام صادق علیه السّلام در مسجد حنّانه دو رکعت نماز خواند، از آن حضرت پرسیدند: این چه‏ نمازى است؟ فرمود: این محلّ سر مطهّر جدّم حسین بن على علیه السّلام است که وقتى لشگریان از کربلا برمی‏گشتند، آن را در اینجا نهادند و سپس به نزد عبید الله بن زیاد بردند. از آن حضرت این دعا روایت شده تا در آنجا خوانده شود.

اللهُمَّ إِنَّکَ تَرَى مَکَانِی وَ تَسْمَعُ کَلامِی وَ لا یَخْفَى عَلَیْکَ شَیْ‏ءٌ مِنْ أَمْرِی وَ کَیْفَ یَخْفَى عَلَیْکَ مَا أَنْتَ مُکَوِّنُهُ وَ بَارِئُهُ وَ قَدْ جِئْتُکَ مُسْتَشْفِعا بِنَبِیِّکَ نَبِیِّ الرَّحْمَةِ وَ مُتَوَسِّلا بِوَصِیِّ رَسُولِکَ فَأَسْأَلُکَ بِهِمَا ثَبَاتَ الْقَدَمِ وَ الْهُدَى وَ الْمَغْفِرَةَ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ

خدایا جایم را مى‏بینى، و کلامم را مى‏شنوى، و چیزى از کارم بر تو پوشیده نیست، و چگونه‏ پوشیده بماند، آنچه تو ایجادکننده و پدیدآورنده‏اش هستى، اینک به پیشگاهت آمده‏ام، از پیامبرت پیامبر رحمت شفاعت مى‏جویم‏ و به جانشین رسولت متوسّل هستم، به حقّ آن دو پیشوا از تو درخواست ثبات قدم و هدایت و آمرزش‏ در دنیا و آخرت را دارم

مفاتیح الجنان