1- شیخ کفعمى در کتاب بلد الامین از حضرت صادق (ع) نقل کرده و آن زیارت چنین است:
مىایستى نزد قبر آن حضرت و مى گویی:
الْحَمْدُ لِلَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ
ستایش خداى را که بلند مرتبه و بزرگ است
وَ السَّلاَمُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الْعَبْدُ الصَّالِحُ الزَّکِیُّ أُودِعُکَ شَهَادَهً مِنِّی لَکَ تُقَرِّبُنِی إِلَیْکَ فِی یَوْمِ شَفَاعَتِکَ
و سلام بر تو اى بنده شایسته پاکیزه صفات، من ودیعه مىگذارم گواهى خود را نزد تو تا به تو روز شفاعتت مرا نزدیک گرداند
أَشْهَدُ أَنَّکَ قُتِلْتَ وَ لَمْ تَمُتْ بَلْ بِرَجَاءِ حَیَاتِکَ حَیِیَتْ قُلُوبُ شِیعَتِکَ وَ بِضِیَاءِ نُورِکَ اهْتَدَى الطَّالِبُونَ إِلَیْکَ
شهادت مىدهم که تو اى بزرگوار کشته شدى اما نمردى بلکه زنده جاوید شدى و دلهاى شیعیانت هم طفیل حیات ابدت به زندگانى جاوید امیدوار است و به روشنى نور جمالت طالبان حضرتت به سوى تو ره یافتند
وَ أَشْهَدُ أَنَّکَ نُورُ اللَّهِ الَّذِی لَمْ یُطْفَأْ وَ لاَ یُطْفَأُ أَبَداً وَ أَنَّکَ وَجْهُ اللَّهِ الَّذِی لَمْ یَهْلِکْ وَ لاَ یُهْلَکُ أَبَداً
و گواهى مىدهم که تو آن نور خدایى که از ازل روشن بوده و تا ابد هیچکس آن را خاموش نتواند کرد و تو وجه باقى الهى که آن وجه باقى از ازل تا ابد هرگز نابود و فانى نخواهد گشت
وَ أَشْهَدُ أَنَّ هَذِهِ التُّرْبَهَ تُرْبَتُکَ وَ هَذَا الْحَرَمَ حَرَمُکَ وَ هَذَا الْمَصْرَعَ مَصْرَعُ بَدَنِکَ
و گواهى مىدهم که این تربت پاک کربلا خاک کوى توست و این حرم شریف، حرم مطهر تو و این مکان، جایى است که بدن مبارکت در اینجا به خاک افتاده
لاَ ذَلِیلَ وَ اللَّهِ مُعِزُّکَ وَ لاَ مَغْلُوبَ وَ اللَّهِ نَاصِرُکَ
به خدا قسم که هر کس نزد تو عزیز است هرگز خوار نشود و یار و ناصر تو مغلوب نخواهد گشت
هَذِهِ شَهَادَهٌ لِی عِنْدَکَ إِلَى یَوْمِ قَبْضِ رُوحِی بِحَضْرَتِکَ وَ السَّلاَمُ عَلَیْکَ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ
این شهادت نزد تو باشد تا هنگام مرگ که روحم را حضور حضرتت قبض کنند و سلام و رحمت و برکات خدا بر جان پاک تو باد.
شیخ کفعمى در کتاب بلد الامین از حضرت صادق (ع) نقل کرده و آن زیارت چنین است:
مىایستى نزد قبر آن حضرت و مى گویی:
الْحَمْدُ لِلَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ
ستایش خداى را که بلند مرتبه و بزرگ است
وَ السَّلاَمُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الْعَبْدُ الصَّالِحُ الزَّکِیُّ أُودِعُکَ شَهَادَهً مِنِّی لَکَ تُقَرِّبُنِی إِلَیْکَ فِی یَوْمِ شَفَاعَتِکَ
و سلام بر تو اى بنده شایسته پاکیزه صفات، من ودیعه مىگذارم گواهى خود را نزد تو تا به تو روز شفاعتت مرا نزدیک گرداند
أَشْهَدُ أَنَّکَ قُتِلْتَ وَ لَمْ تَمُتْ بَلْ بِرَجَاءِ حَیَاتِکَ حَیِیَتْ قُلُوبُ شِیعَتِکَ وَ بِضِیَاءِ نُورِکَ اهْتَدَى الطَّالِبُونَ إِلَیْکَ
شهادت مىدهم که تو اى بزرگوار کشته شدى اما نمردى بلکه زنده جاوید شدى و دلهاى شیعیانت هم طفیل حیات ابدت به زندگانى جاوید امیدوار است و به روشنى نور جمالت طالبان حضرتت به سوى تو ره یافتند
وَ أَشْهَدُ أَنَّکَ نُورُ اللَّهِ الَّذِی لَمْ یُطْفَأْ وَ لاَ یُطْفَأُ أَبَداً وَ أَنَّکَ وَجْهُ اللَّهِ الَّذِی لَمْ یَهْلِکْ وَ لاَ یُهْلَکُ أَبَداً
و گواهى مىدهم که تو آن نور خدایى که از ازل روشن بوده و تا ابد هیچکس آن را خاموش نتواند کرد و تو وجه باقى الهى که آن وجه باقى از ازل تا ابد هرگز نابود و فانى نخواهد گشت
وَ أَشْهَدُ أَنَّ هَذِهِ التُّرْبَهَ تُرْبَتُکَ وَ هَذَا الْحَرَمَ حَرَمُکَ وَ هَذَا الْمَصْرَعَ مَصْرَعُ بَدَنِکَ
و گواهى مىدهم که این تربت پاک کربلا خاک کوى توست و این حرم شریف، حرم مطهر تو و این مکان، جایى است که بدن مبارکت در اینجا به خاک افتاده
لاَ ذَلِیلَ وَ اللَّهِ مُعِزُّکَ وَ لاَ مَغْلُوبَ وَ اللَّهِ نَاصِرُکَ
به خدا قسم که هر کس نزد تو عزیز است هرگز خوار نشود و یار و ناصر تو مغلوب نخواهد گشت
هَذِهِ شَهَادَهٌ لِی عِنْدَکَ إِلَى یَوْمِ قَبْضِ رُوحِی بِحَضْرَتِکَ وَ السَّلاَمُ عَلَیْکَ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ
این شهادت نزد تو باشد تا هنگام مرگ که روحم را حضور حضرتت قبض کنند و سلام و رحمت و برکات خدا بر جان پاک تو باد.